મૈ અલેકિયા પીર પછમરા,
સતની જોળી મે કાંધે ધરી.
પાચ રંગકા લિયા કપડા,શીલ સુરતા જોળી માહિ ભરી.
પ્રેમને પડકારે હુતો ચાલી,સારા શહેરમાં ખબર પડી.
પાચ ફળિયા પચીસ મેડિયું, નવે દરવાજા જોયા ફરી,
ચાર પાચ માહિ ફરે જુગટિયા,ઈનકું મેળ્યા ફરહરી.
સોહં અંચળો સોહં છીપયો,વિચાર વિભૂતિમાં રિયો ઠરી,
દશમે જઈને અલેક જગાયો,જોળી હો ગઈ ખરે ખરી.
એક અવાજ મને દિયો અલકારો,લીયો અલેકિયા લગન કરી,
દાસ દયાનંદ ગુરુ ચરણે, હવે ચોર્યાસીમાં ના આવું ફરે.
ભાવાર્થ
મૈ અલેકિયા પીર પછમરા, સતની જોળી મે કાંધે ધરી.
ભાવાર્થ;-
✍આમાં દાસ દયાનંદ કહેવા માંગે છે. કે હું અલેક ને જગાડતો સાધુ છુ. હું અલેક નો પરમ ઉપાસક છુ. અને આ પીર છે તે પરમ પવિત્ર પુરુષ બ્રહ્મ છે. અને આ પીરનો હું આલેક્યો છુ.આ પીર આ બ્રહ્મ ક્યાં વસે છે ? એની ખોજમાં મે મારૂ જીવન વ્યતીત કર્યું છે. આ પીરને પક્ષિમ નો પીર કહ્યો છે. એ પચમરા પીરનો હું આલેક્યો છુ. પક્ષિમ દિશાનો પીર એટલે પરમ પુરુષ પરિબ્રહ્મ જેની હું ખોજ કરું છુ. અને આ પીરનો હું પરમ ઉપાસક છુ. સતની જોળી એટલે આ કાયા આપણી છે તેને સતની જોળી કેવમાં આવેછે.
પાચ રંગકા લિયા કપડા,શીલ સુરતા જોળી માહિ ભરી.
પ્રેમને પડકારે હુતો ચાલી,સારા શહેરમાં ખબર પડી.
ભાવાર્થ:-

પાચ ફળિયા પચીસ મેડિયું, નવે દરવાજા જોયા ફરી,
ચાર પાચ માહિ ફરે જુગટિયા,ઈનકું મેળ્યા ફરહરી.
ભાવાર્થ:-

સોહં અંચળો સોહં છીપયો,વિચાર વિભૂતિમાં રિયો ઠરી,
દશમે જઈને અલેક જગાયો,જોળી હો ગઈ ખરે ખરી.
ભાવાર્થ:-

“બેની મને ભીતર સતગુરુ મળ્યા.
અખંડ ભાણ ઉગયા દલ ભીતર,
ભોમિ મે સઘળી ભાળી,
શૂન મંડળ માં શ્યામ બિરાજે
ગુરુજીને દેખીને હરખાની”
તો શૂન મંડળ એજ દસમો દ્વારો જ્યાં આવા અવિનાશી પુરુષ આસન વાળી બેસ્યા છે. અને ત્યાં અલેક જગાવ્યો છે.
એક અવાજ મને દિયો અલકારો,લીયો અલેકિયા લગન કરી,
દાસ દયાનંદ ગુરુ ચરણે, હવે ચોર્યાસીમાં ના આવું ફરે,
ભાવાર્થ:-

^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો